Het was een rommelige, drukke tijd de afgelopen weken.
Rodney en zijn vriendin Lysanne kregen de sleutel van hun appartement dus er moest geschilderd worden en behangen. Spullen werden uitgezocht en weggedaan...
.jpg)
.jpg)
... en hier in de huiskamer gestald. Ja mam, het moet even hoor. Het is maar voor heel kort.
En toen was het zover. Toen hij daar zo stond met nog wat spulletjes die mee moesten waaronder zijn tandenborstel kreeg ik het toch even te kwaad. Ja ik weet het.... hij woont hier nu vlakbij en ik zal hem best vaak zien en ik vind het eigenlijk ook wel weer hartstikke leuk voor ze, maar toch. Het voelt als een soort afscheid. Het afscheid van een hele periode waarin we hem hebben zien opgroeien van klein kereltje tot de 1.93 m van nu. Het echte zorgen van een moeder voor haar kind is nu toch anders. Niet voorbij, maar anders.
Ach, ik ben nu eenmaal een sentimentele tuttebol. Had je me moeten zien wanneer ze op schoolreis gingen vroeger.
Gelukkig heb ik er nog 2 thuis wonen. ;-)
Om mezelf weer wat op te peppen, heb ik de huiskamer maar wat fleuriger gemaakt. De blauwe druifjes van de vorige keer waren uitgebloeid en dit keer heb ik gekozen voor witte crocussen.
Daarbij heb ik onder een stolpje wat mos gelegd met daarop twee kleine vogeltjes.
.jpg)
En toen ik toch bezig was met die eitjes, heb ik gelijk ook maar een eitjeskrans opgehangen...
.jpg)
... en een paar schaaltjes gemaakt met leuke eitjes. Het duurt tenslotte niet zo lang meer en dan is het Pasen!
.jpg)
Hé gezellig, Pasen! Dan komen Rodney en Lysanne hier natuurlijk gezellig voor de Paasbrunch.
:0))
17 opmerkingen:
Dat zal echt heel erg wennen zijn. Als je kind zelfstandig gaat wonen heb je toch eigenlijk je doel als moeder bereikt. En het is je heel goed gelukt! Dat dubbele gevoel ken ik, van al die stapjes op weg naar zelfstandigheid en afstand nemen. Sterkte!
Het is even moeilijk, loslaten hoort erbij! Gelukkig wonen ze lekker dichtbij.
Liefs, Ineke
Spannend allemaal ook !
Veel geluk met elkaar gewenst (niet zo dichbij elkaar meer maar toch :0))
Ben benieuwd wanneer ik dat voor het eerst mee ga maken .... Vond bij de ook oudste de kleuterschool ook al een hele stap (slik...maar ook leuk !)....
De eerste is uit gevlogen.
Stil in huis. Zal wel wennen.
Al kost het natuurlijk wel even tijd.
Maar nu mag je bij hem op visite.
Ook heel leuk natuurlijk.
Wij hebben er 'Maar' een, en ja ik kan mij heel goed voorstellen hoe akelig dat dan zijn moet! Brr, nog maar niet te hard aan denken! Fijne zondag
Ja,als zo een vogeltje het nest verlaat, ik kan het me wel voorstellen hoor.
Heerlijk om het voorjaar in huis te halen, mooi gedaan.
Fijne zonnige dag vandaag, liefs, Sonja
Natuurlijk is het wennen..en laat het een troost zijn, je bent niet de eerste (en ook niet de laatste) moeder die daar emotioneel bij wordt. Het is wat je zegt het wordt anders, maar fijn dat ze nog in de buurt wonen toch? Je hebt je huis prachtig in paassfeer gebracht!
Ik ken het gevoel, Jolanda... het is zo vreemd, als ze dan ineens een eigen huis hebben, en zo kaal en stil, maar ook heel erg leuk als je ze zo trots ziet zijn wanneer je bij ze op visite gaat. En dat is ook heel mooi om mee te maken.
Binnenkort sta ik voor de 2e keer voor dit feit, maar net als jij heb ik er ook 3, dus nog 1-tje thuis gelukkig.
Je Paasdecoraties zien er prachtig uit.
Groetjes van Ageeth
het hoort er gelukkig bij net zoals de tranen van een lieve mam,...
;o)
Ja kleine kinderen worden groot en dan gaan ze uitvliegen. Hier is het nest al jaren leeg en het went ;-)
Wel fijn dat ze dichtbij wonen. Je hebt je huis weer mooi gedecoreerd !
Geniet nu ook van de deuren die voor je opengaan ;-)
Oh Jolanda, ja dat is even wennen een zo'n druktemaker uit huis. Maar dat gaat snel genoeg hoor. Je zult zien hoe gezellig het dan is als ze komen en als jij bij hen komt in hun nieuw ingerichte home. Geniet maar lekker van je paasversiering.
groetjes van Alie
Ja, dat gevoel ken ik ook, zo herkenbaar. Maar alles went en het is ook weer leuk als ze weer langskomen.
Verheug je maar lekker op de Paasbrunch!
Wat schattig, die vogeltjes onder dat stolpje!
Is het je eerste kind dat uitvliegt? Dan is het zeker even slikken...Gelukkig kan ik uit ervaring zeggen dat het snel went en de band er soms zelfs beter op wordt!
Hoi lieverd,
heb je net een mailtje gestuurd en nu nog even hier gluren. Het lijkt me ook zo moeilijk als ze gaan uitvliegen en ja ik had er ook zo'n moeite mee als ze al op schoolreis gingen, dat belooft nog wat voor de toekomst hihi.
Vind je stolpje zo schattig met de vogeltjes en ik probeer hier ook al wat kransjes en eitjes neer te leggen....mmmmh laat de lente maar komen.
Liefs, Ingridxxx.
Kan me voorstellen dat je het even te kwaad kreeg ineens is hij uit huis. Maar zoals je al zegt gelukkig zie je ze nog vaak. JE hebt je huis mooi opgefleurd voor de pasen.
Hi Jolanda,
I love your Easter photos and the crocus one too...I pinned a couple of them.
Thank you for your visit and kind words on my blog.
We just got back from our holiday.
Carolyn
Een reactie posten