zondag 13 september 2020

Gemis

 


Het is vandaag alweer 10 jaar geleden dat ik mijn moeder voor het laatst zag!
Haar zag in het echt bedoel ik dan... daarna nog vaak in mijn dromen.

Vreemd genoeg weet ik in mijn dromen altijd precies hoe ze eruit ziet terwijl ik overdag nooit haar hele gezicht voor me kan halen. Wel bv haar neus of haar handen of zelfs haar hele verschijning maar dan wel van de achterkant. Alleen haar hele gezicht lukt me niet.

Gelukkig heb ik wel de foto's nog...


Deze foto hangt in de woonkamer...
Mijn moeder als meisje van 18 jaar. Toen ze er nog zo uitzag heb ik haar natuurlijk nooit gezien, maar wel zo...


Mijn moeder links, haar moeder (mijn oma dus) rechts en ik in het midden.
Op de dam in Amsterdam liepen we.

Omdat mijn vader overleed toen ik 6 jaar was en ik geen broers of zussen heb, zijn mijn moeder en ik altijd met z'n tweetjes geweest maar dat heb ik nooit erg gevonden.
Ik heb nooit het idee gehad dat ik een vader miste...

Mijn moeder was een geweldige vrouw en ik hield ontzettend veel van haar!
En dat doe ik nog steeds...


Johanna Jacoba Maria Smits
8 april 1928 - 13 september 2010



9 opmerkingen:

Joke zei

Wat een super lieve foto met je mama en je oma zo waardevol.
Sterkte vandaag lieve vriendin ik denk aan je❤😘

Carin zei

Een moeder blijf je missen. De mijne overleed in 2001 (30 september)op net 65 jarige leeftijd, ook veels te vroeg. Heel veel sterkte vandaag.

jolanda zei

Ja wat een leuke foto hè? Zo gezellig en echt ouderwets die hoofddoekjes om 😋❤

jolanda zei

Dankjewel! 30 september dat was dus op mijn verjaardag... inderdaad veel te jong!

Floor zei

Wat mooi dat je je moeder zo vaak tegenkomt in je dromen. Lijkt me heel fijn, je wordt dan vast met een gelukkig gevoel wakker, ze was even bij je...
Een prachtige vrouw overigens. Toen ze jong was, maar nog steeds op de laatste foto.
Dat gemis blijft, het wordt wat milder die pijn, maar er blijft zoveel over dat je haar nog zou willen vertellen.
Sterkte.

jolanda zei

Aan de ene kant is het fijn alleen is ze in mijn dromen ook altijd ziek dus dat is niet zo leuk.
Het gemis blijft zeker zoals dat voor velen zal zijn die een dierbare moet missen... gelukkig is er wel beter mee om te gaan dan in het begin.

Yvonne zei

Ook mijn moeder overleed 10 jaar geleden. Het went nooit hè? Al wordt het gemis wel minder. Het heeft een plekje gekregen, maar soms lijkt ze opeens nog zo dicht bij. Laten we de mooie herinneringen koesteren.....

Marguerite zei

Soms lijkt 10 jaar ver weg.
En soms is het als gisteren.
Sterkte

jolanda zei

Ja zo is het precies!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...